Blogger Template by Blogcrowds.

Το σωματείο Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου Θεσσαλονίκης στέκεται αλληλέγγυο στον αντιρρησία συνείδησης Παναγιώτη Μακρή που καλείται να δικαστεί στο Διαρκές Στρατοδικείο Θεσσαλονίκης την Πέμπτη 1 Ιουνίου 2017 με την κατηγορία της ανυποταξίας και ζητά την άμεση απόσυρση των κατηγοριών και την παύση των διώξεων και των ποινικών και διοικητικών κυρώσεων εναντίον των αντιρρησιών συνείδησης/αρνητών στράτευσης.

Σύμφωνα με το κατηγορητήριο της δίκης του Π. Μακρή το εν λόγω “αδίκημα” τελέστηκε το 1990, σε περίοδο μάλιστα που δεν υπήρχε καν ως δυνατότητα ο θεσμός της εναλλακτικής κοινωνικής υπηρεσίας. Παρότι έχουν παρέλθει 27 ολόκληρα χρόνια από τότε κι ενώ ο Π. Μακρής έχει παύσει εδώ και χρόνια να είναι υπόχρεος στράτευσης, καθώς πέρασε ηλικιακά τα 45 έτη, το αδίκημα πρακτικά δεν έχει παραγραφεί, αφού η στρατιωτική δικαιοσύνη έχει τη δυνατότητα να σέρνει τον Π. Μακρή στο δικαστήριο. Η ανυποταξία, άλλωστε, αποτελεί για το ελληνικό κράτος μια πολύ ιδιαίτερη κατηγορία, αφού έχει το χαρακτήρα του διαρκούς αδικήματος, είναι το μοναδικό πλημμέλημα που επιφέρει αφαίρεση πολιτικών δικαιωμάτων, ενώ μπορεί να υπάρξουν επανειλημμένες διώξεις στον ίδιο άνθρωπο οδηγώντας τους αρνητές στράτευσης ξανά και ξανά στα στρατοδικεία. Όλα αυτά είναι σαφέστατα αντίθετα με όλα τα διεθνή δεδομένα για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Από το 2010 στις ποινικές διώξεις και στις υπόλοιπες διοικητικές κυρώσεις που επιβάλλονταν σε όσους αρνούνται τη στρατιωτική θητεία προστέθηκαν ως τελειωτικό χτύπημα τα διοικητικά πρόστιμα των 6.000 ευρώ που αφειδώς, και επαναλαμβανόμενα και πάλι, επιβάλλουν οι στρατολογικές αρχές και βεβαιώνουν οι εφορίες, εξοντώνοντας επί της ουσίας οικονομικά, επαγγελματικά και εν τέλει κοινωνικά τους αντιρρησίες.

Ο Π. Μακρής είναι ένας από τους πρώτους πολιτικούς αντιρρησίες συνείδησης που είχαν ξεκινήσει μια νέα εποχή του αγώνα ενάντια στο μιλιταρισμό, τον εθνικισμό και τον πόλεμο τη δεκαετία του 1980. Παραμένει έκτοτε σταθερά ενεργός στο οικολογικό, ειρηνιστικό και αντιρατσιστικό κίνημα, με ιδιαίτερη δράση για τα δικαιώματα των αναπήρων, καθώς και των προσφύγων και μεταναστών/τριών και ταγμένος στην υπόθεση της έμπρακτης αλληλεγγύης και των κοινωνικών αγώνων για ελευθερία και ισότητα, ειρήνη και δικαιοσύνη στη Θεσσαλονίκη, αλλά και σ’ όλη σχεδόν την Ελλάδα και την Ευρώπη.

Η δίκη του Π. Μακρή έχει μια ειδική σημασία, αφού ο στρατοκρατικός μηχανισμός στην περίπτωσή του εκδηλώνει στην πληρότητά του τον εκδικητικό χαρακτήρα του, τιμωρώντας και ταλαιπωρώντας για μια ζωή αυτούς που του αντιτάσσονται. Την ίδια στιγμή, όμως, λαμβάνει χώρα και σε μια διεθνή συγκυρία παρατεταμένης οικονομικής κρίσης, με αναζωπύρωση και επέκταση των πολεμικών ζωνών και των επεμβάσεων στη Μέση Ανατολή, την Ανατολική Ευρώπη, την Αφρική και τη Λατινική Αμερική κι άνοδο του ρατσισμού και του φασισμού στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική. Σε αυτό ακριβώς το παγκόσμιο κάδρο, η συμπαράσταση και υποστήριξη σε όσους αρνούνται το στρατό και τον πόλεμο, αποτελεί όρο για την ανάπτυξη ενός απολύτως απαραίτητου διεθνιστικού, αντιπολεμικού, ειρηνιστικού κινήματος και για την όποια –εντέλει– προσπάθεια γίνεται για να φανεί μια ελπίδα σ’ έναν πλανήτη που οι κυρίαρχοι οδηγούν στην καταστροφή.

 ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΒΙΒΛΙΟΥ-ΧΑΡΤΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ



ΠΟΤΕ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ

81 χρόνια μετά τους αγώνες για την κατάκτηση ελεύθερου χρόνου για τους εργαζομένους και αξιοπρεπών όρων εργασίας καλούμαστε πάλι να δώσουμε της κυριακάτικης αργίας και αξιοπρεπών όρων εργασίας καλούμαστε πάλι να δώσουμε τους ίδιους αγώνες. Στο νέο μνημόνιο που πρόκειται να ψηφιστεί εντός του μήνα, μεταξύ άλλων (μείωση αφορολόγητου, μειώσεις συντάξεων, μισθών, επιδομάτων, διευκόλυνση μαζικών απολύσεων κ.α. ) επανήλθε –και συμφωνήθηκε- το άνοιγμα των καταστημάτων για 30 Κυριακές το χρόνο. Ο στόχος τους βέβαια παραμένει τα καταστήματα να είναι κάθε Κυριακή ανοιχτά, με τη βλέψη να ανοίξει έτσι ο δρόμος για την κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και για άλλους εργασιακούς κλάδους. Οι συνέπειες για όλους εμάς είναι προφανείς.

30 Κυριακές που δε θα έχουμε χρόνο να ξεκουραστούμε

30 Κυριακές που δε θα έχουμε χρόνο να περάσουμε με τις οικογένειές μας, να δούμε τους φίλους μας, να διασκεδάσουμε, να κάνουμε μια βόλτα, να πάμε μια εκδρομή

30 Κυριακές που δε θα έχουμε το χρόνο να ζήσουμε.

Την Κυριακή 7 Μάη στην οδό Τσιμισκή δόθηκε μία πρώτη απάντηση για τις αποφάσεις αυτές του εμπορικού κεφαλαίου και του πολιτικού του προσωπικού. Από τις 10.45 ως τις 12.45 πραγματοποιούνταν απεργιακοί αποκλεισμοί-περιφρουρήσεις με αποτέλεσμα όσα καταστήματα άνοιξαν παρά την απεργία του εμπορικού συλλόγου, να κατεβάσουν στόρια, κάτι που για αρκετά καταστήματα ίσχυσε όλη την ημέρα.

Πιο συγκεκριμένα τα MAT, Bershka, Doca, Κανελλόπουλος, 2 H&M, Loft57, MAC, VICKO, ATTICA, WIND, Edward jeans, 2 ZARA, 2 Massimo Dutti, Anel, Pin up, Marks & Spencer, Stradivirus, Benetton, BsB, Public, Nottos Galleries είναι κάποια από τα καταστήματα που έβαλαν λουκέτο παρά τις αρχικές τους προθέσεις.

Στη συνέχεια οι πολυπληθείς πορείες που ακολούθησαν, μπλοκάροντας το δρόμο και την πρόσβαση επίδοξων καταναλωτών στο κέντρο της πόλης, είχαν ως αποτέλεσμα την περαιτέρω πτώση του τζίρου όσων αφεντικών έκαναν το λάθος να ανοίξουν τα μαγαζιά τους.

Πρέπει να αναγνωρίσουμε τις αδυναμίες μας…

Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι τα αφεντικά και οι κυβερνήσεις τους κερδίζουν όσο χώρο εμείς τους έχουμε αφήσει. Κάθε φορά που κοιτάμε το πώς θα τη βγάλει ο καθένας καθαρή μόνος του, κάθε φορά που σιωπούμε μπροστά στο φόβο της ανεργίας, κάθε φορά που πνίγουμε μέσα μας τις ταπεινώσεις τους, κάθε φορά που αναθέτουμε σε άλλους την επίλυση των δικών μας προβλημάτων, των προβλημάτων της τάξης μας, τα αφεντικά μας γίνονται όλο και πιο επιθετικά, όλο και πιο αχόρταγα.

…για να ανακαλύψουμε τη δύναμή μας

Όπως έχει φανεί τόσες φορές στους εργατικούς αγώνες του παρελθόντος, όπως φάνηκε από αυτή τη μικρή νίκη την Κυριακή 7 Μαΐου, είναι στο δικό μας χέρι να τους αποδείξουμε πως η έπαρσή τους μπορεί ανά πάση στιγμή να τους βγει ξινή. Είναι στο δικό μας χέρι να τους θυμίσουμε το τί είναι ικανή να κάνει η οργανωμένη, συνειδητοποιημένη εργατική τάξη για να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της.

Ανανεώνουμε λοιπόν το ραντεβού μας στην απεργία της 17ης Μάη χωρίς να έχουμε αυταπάτες για την αποτελεσματικότητα μίας 24ωρης ντουφεκιάς στον αέρα. Συνεχίζουμε να παλεύουμε με οργάνωση από τα κάτω, μέσα από σωματεία και εργατικές πρωτοβουλίες, χτίζοντας δίκτυα επικοινωνίας, αλληλεγγύης και αγώνα σε κάθε εμπορικό μαγαζί αλλά και ευρύτερα σε κάθε χώρο εργασίας, με απεργιακές περιφρουρήσεις, διαδηλώσεις, μαχητικές δράσεις. Συνεχίζουμε να παλεύουμε για ελεύθερο χρόνο, για αξιοπρεπείς όρους εργασίας και απολαβές που να καλύπτουν όλες τις ανάγκες μας, για να μην δουλεύουμε και για να μην ζούμε σαν σκλάβοι.

ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 17 ΜΑΗ ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ΚΑΙ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΙΣ ΑΠΕΡΓΙΑΚΕΣ ΠΕΡΙΦΡΟΥΡΗΣΕΙΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΣΙΜΙΣΚΗ ΜΕ ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ ΣΤΙΣ 9:00

ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟ ΔΡΑΣΕΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΤΕΤΑΡΤΗ 24 ΜΑΗ ΣΤΙΣ 17:30 ΣΤΗΝ ΕΔΟΘ (Προξένου Κορομηλά 51)



Συντονισμός δράσης ενάντια στην Κυριακάτικη εργασία και στα απελευθερωμένα ωράρια/ sintonismoskiriakis@espiv.net




Όταν η Ευρωπαϊκή ένωση και το ντόπιο εμπορικό κεφάλαιο επιβάλουν να εργαζόμαστε 52 Κυριακές...

Ο διακαής πόθος των μεγάλων εμπορικών αλυσίδων αλλά και μερίδας των τοπικών εμπορικών συλλόγων επανέρχεται στο προσκήνιο: Στο νέο μνημόνιο που η κυβέρνηση καλείται να υπογράψει (κάτι που λέει χωρίς ντροπή ότι θα κάνει, αν πάρει ως αντάλλαγμα τίποτα ψίχουλα για επιμήκυνση της αποπληρωμής του χρέους) επανήλθε η απαίτηση για άνοιγμα των καταστημάτων κάθε Κυριακή.

Θέλουν να μας επιβάλουν να δουλεύουμε 7 στα 7, να σταματήσουμε να έχουμε ελεύθερο χρόνο. Να ξεχάσουμε τις οικογένειες μας, την έννοια της ξεκούρασης, του ελεύθερου χρόνου. Για να ξαναπάρουν μπρος οι μηχανές παραγωγής κέρδους για τα αφεντικά, κάθε ώρα από τη δική μας ζωή οφείλει να είναι με τη σειρά της κερδοφόρα είτε τους τη δίνουμε ως μισθωτοί εργάτες, είτε ως καταναλωτές.

Όταν το πολιτικό τους προσωπικό θεσμοθετεί κάθε τους προσταγή...

Στην ίδια πρόταση από πλευράς θεσμών, γίνεται αναφορά στο ότι θα συνεχίσει το καθεστώς των ομαδικών απολύσεων, στο ότι δε θα συναφθούν νέες συλλογικές συμβάσεις εργασίας, στο ότι δε επιτρέπονται βελτιώσεις στις εργασιακές σχέσεις (μισθοί, ωράρια κοκ) σε σχέση με όσα έφεραν τα προηγούμενα μνημόνια, ενώ το νέο φορολογικό σύστημα θα επιβάλει φόρους ακόμη και στους περισσότερους από εμάς που ζουν με συντάξεις και μισθούς της τάξης των 500-600 ευρώ. Την ίδια στιγμή ιδιωτικοποιούνται μία σειρά από υπηρεσίες, υποδομές, δημόσιους χώρους. Κι ενώ οι μισθοί όλο και μικραίνουν, κι ενώ η ανεργία δε λέει να υποχωρήσει, το ήδη αυξημένο κόστος ζωής της εργατικής τάξης και των ευρύτερων εκμεταλλευόμενων στρωμάτων συνεχίζει να μεγαλώνει κάνοντας μία σειρά από κοινωνικά αγαθά όλο και πιο δύσκολα προσβάσιμα (νερό, ρεύμα, στέγαση, τροφή, υγεία, μεταφορές).

Αντιλαμβανόμαστε την ψήφιση της Κυριακάτικης εργασίας για 52 φορές τον χρόνο σαν ένα ακόμη μέτρο που έρχεται να μεταφέρει τα βάρη της καπιταλιστικής κρίσης από τις πλάτες των ίδιων των καπιταλιστών, στις πλάτες των εργαζομένων, σαν ένα ακόμη μέτρο που θέλει να μας φτωχοποιήσει, να μας εξαθλιώσει, να μας υποδουλώσει περαιτέρω στις επιταγές των αφεντικών. Άλλωστε δεν είναι το πρώτο, ούτε όπως όλα δείχνουν το τελευταίο: Πετσοκομμένοι μισθοί, ελαστικά ωράρια, black friday και λευκές νύχτες για τους εμποροϋπαλλήλους, απλήρωτες υπερωρίες, ανασφάλιστη εργασία, επισφάλεια, απολύσεις, δικαίωμα στα αφεντικά για ανταπεργία, ποινικοποίηση συνδικαλιστικής δράσης με περιορισμό των δυνατοτήτων για απεργία, αύξηση ορίων συνταξιοδότησεις και πόσα άλλα είδαμε και θα δούμε να μας έρχονται στο κεφάλι για επιστρέψει η χώρα “στην ανάπτυξη”...

Είναι η σειρά της εργατικής τάξης να μιλήσει
με τον μόνο τρόπο που μπορεί να ακουστεί και να επιβάλει το δίκιο της

Τα ντόπια και ξένα αφεντικά και οι κυβερνήσεις τους κερδίζουν όσο χώρο εμείς τους έχουμε αφήσει. Κάθε φορά που κοιτάμε το πώς θα τη βγάλει ο καθένας καθαρή μόνος του, κάθε φορά που σιωπούμε μπροστά στο φόβο της ανεργίας, κάθε φορά που πνίγουμε μέσα μας τις ταπεινώσεις τους, κάθε φορά που αναθέτουμε σε άλλους την επίλυση των δικών μας προβλημάτων, των προβλημάτων της τάξης μας, είναι που αυτοί γίνονται όλο και πιο επιθετικοί, όλο και πιο αχόρταγοι.

Είναι στο δικό μας χέρι να τους αποδείξουμε πως η έπαρσή τους μπορεί ανά πάση στιγμή να τους βγει ξινή. Είναι στο δικό μας χέρι να τους θυμίσουμε το τί είναι ικανή να κάνει η οργανωμένη, συνειδητοποιημένη εργατική τάξη για να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της.

Με οργάνωση από τα κάτω και μέσα από σωματεία και εργατικές πρωτοβουλίες, χτίζοντας δίκτυα επικοινωνίας, αλληλεγγύης και αγώνα σε κάθε εμπορικό μαγαζί αλλά και ευρύτερα σε κάθε χώρο εργασίας, με απεργιακές περιφρουρήσεις, διαδηλώσεις, μαχητικές δράσεις βάζουμε μπροστά τα δικά μας συμφέροντα κόντρα στην ηττοπάθεια και στο “ρεαλισμό” των αφεντικών και παλεύουμε για ελεύθερο χρόνο, για αυξήσεις στους μισθούς που να καλύπτουν όλες τις σύγχρονες ανάγκες, για να μην δουλεύουμε και για να μην ζούμε σαν σκλάβοι.

ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΔΟΥΛΕΥΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΙΣ 52 – ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΧΑΡΙΖΟΥΜΕ ΟΥΤΕ ΤΙΣ 8
ΚΑΝΕΝΑ ΜΑΓΑΖΙ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΝΟΙΧΤΟ

ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ (10.00) ΚΑΙ ΠΟΡΕΙΑ (12.00)
ΚΥΡΙΑΚΗ 7 ΜΑΗ ΤΣΙΜΙΣΚΗ ΜΕ ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ

Συντονισμός δράσης ενάντια στην Κυριακάτικη εργασία και στα απελευθερωμένα ωράρια/ sintonismoskiriakis@espiv.net

Νεότερες αναρτήσεις Παλαιότερες αναρτήσεις Αρχική σελίδα