Βιβλιοποντικας

Ετοιμάζουν έναν χειμώνα κρύου και φτώχειας... Να τους απαντήσουμε με έναν καυτό χειμώνα αγώνων!

Από εξόρμηση ενημέρωσης συναδέλφων και συναδελφισσών για την Γενική Συνέλευση του Σωματείου

Πόσους ακόμα λόγους χρειαζόμαστε για να πούμε ένα συλλογικό «Φτάνει! Ως εδώ!» και να κάνουμε το αυτονόητο: Να παλέψουμε ενάντια σε αυτή την πραγματικότητα, να αντισταθούμε, να διεκδικήσουμε! Το τελευταίο διάστημα δεν πέρασαν όλα όσα ήθελαν, ούτε υπήρξε «σιγή» και αποδοχή της πολιτικής τους. «Μαλαματίνα», COSCO, υγεία, ΛΑΡΚΟ, e-food, Πετρέλαια Καβάλας, ναυτεργάτες, σχολεία και πανεπιστήμια. Σε πολλές περιπτώσεις δόθηκαν μάχες που καθυστέρησαν ή και ανάτρεψαν νόμους, μάχες που ζορίζουν την εργοδοσία και τις κυβερνήσεις, που ανάβουν τις σπίθες για τη σύγκρουση που απαιτείται.

Από την παρουσία του σωματείου σε συγκέντρωση υποστήριξης των απεργών στη Μαλαματίνα

Εμείς, οι εργαζόμενοι-ες στον κλάδο του Βιβλίου – Χάρτου δεν εξαιρούμαστε από αυτή την κατάσταση. Πλήθος καταγγελιών που λαμβάνουμε από συναδέλφους, η εικόνα που έρχεται από μια σειρά χώρους εργασίας, η ίδια η καθημερινή εμπειρία μάς δείχνει πως η κατάσταση και στον δικό μας κλάδο είναι η ίδια με όσα βιώνει η πλειονότητα των εργαζομένων. Οι εργαζόμενοι λοιπόν έχουμε κάθε λόγο, αλλά έχουμε και τα «όπλα» για να πούμε «όχι» σε αυτή την κατάσταση. Με την οργάνωση στους χώρους δουλειάς και τη συλλογική στάση ενάντια σε κάθε μικρό ή μεγάλο αντεργατικό μέτρο που η κυβέρνηση και η εργοδοσία θέλει να επιβάλει. Με τις συνελεύσεις, τις κινητοποιήσεις, τις απεργίες και τη συνολική μάχη του συνδικαλιστικού και εργατικού κινήματος, την ταξική αλληλεγγύη και την ενότητά μας. 

Δεν αρκεί απλώς να οργιζόμαστε,  τώρα πρέπει να διεκδικήσουμε... 

Να μην περιμένουμε κάποιους άλλους «να τα κάνουν καλύτερα»... Αυτό το έργο το έχουμε ξαναδεί. Μόνο ο λαός σώζει τον λαό! Η κρίση και οι πολιτικές αυτές είναι παγκόσμιες, έχουν τη σφραγίδα της εργοδοσίας και των εκπροσώπων της σε όλες τις γωνιές του πλανήτη. Από το Βέλγιο και την Αγγλία, μέχρι τη Γερμανία και την Ασία, διαδηλώσεις και απεργίες εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων λένε «όχι στην ακρίβεια, όχι στη φτώχεια» και απαιτούν αξιοπρεπή ζωή. 

Τώρα πρέπει να διεκδικήσουμε: 

• Ριζικές αυξήσεις στους μισθούς, πάνω από τον πληθωρισμό, πάνω από την ακρίβεια. Κάτω η άθλια λογική των επιδομάτων-ψίχουλων, των voucher και των διαφόρων pass-«κοροϊδία». 

• Συλλογικές Συμβάσεις παντού. Δουλειά με δικαιώματα και αξιοπρεπείς αποδοχές για να ζούμε από τη δουλειά μας. 

• Μείωση του χρόνου εργασίας, δουλειά για όλους. Όχι στην εντατικοποίηση. 

• Μείωση των τιμολογίων ρεύματος – φυσικού αερίου – θέρμανσης 

• Φτηνές συγκοινωνίες για όλους. 

• Μείωση των ενοικίων. Κανένας πλειστηριασμός λαϊκής κατοικίας στις τράπεζες. 

• Καμία ιδιωτικοποίηση δημόσιων αγαθών και υπηρεσιών. Ρεύμα – Νερό – Υγεία – Εκπαίδευση – Συγκοινωνίες είναι κοινωνικά αγαθά, όχι για κέρδη και επενδύσεις. 

• Να καταργηθεί το Χρηματιστήριο Ενέργειας. Να περάσει ολοκληρωτικά η ΔΕΗ στα χέρια του Δημοσίου και να λειτουργήσει με εργατικό/κοινωνικό έλεγχο. ΡΕΥΜΑ ΦΤΗΝΟ ΓΙΑ ΟΛΟ ΤΟΝ ΛΑΟ. • Κάτω ο νόμος Χατζηδάκη. Όχι στην ελαστική εργασία. Κάτω τα χέρια από τα συνδικάτα και την απεργία. Όχι στην ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης. 

• Ελευθερία και δικαιώματα στους χώρους δουλειάς, σπουδών, κατοικίας. Έξω η αστυνομία από τις απεργίες και διαδηλώσεις μας, από τα πανεπιστήμια και τις γειτονιές μας. 

• Αλληλεγγύη στους αγώνες των εργαζομένων σε όλους τους κλάδους 

• Όχι στον πόλεμο. Κανένα εξοπλιστικό πρόγραμμα. Λεφτά για Εργασία – Υγεία – Παιδεία – Πρόνοια. Ειρήνη και κοινή πάλη των εργαζομένων και των λαών. 

Η ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΜΑΣ, ΕΙΝΑΙ Η ΔΥΝΑΜΗ ΜΑΣ! 

ΝΑ ΔΥΝΑΜΩΣΟΥΜΕ ΤΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΜΑΣ! 

ΣΥΝΑΔΕΛΦΙΚΟΤΗΤΑ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΑΓΩΝΑΣ 

Όλοι και όλες στη Γενική Συνέλευση του Σωματείου μας την Τετάρτη 2 Νοέμβρη στις 18.30 στο ΕΚΘ (Αριστοτέλους 28) 

Όλοι και όλες στην απεργία της 9ης Νοέμβρη! 

Σωματείο Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου Θεσσαλονίκης

Η αφίσα που κολλιέται σε βιβλιοπωλεία της πόλης

Από τις πρώτες κιόλας μέρες της πανδημίας μέχρι και σήμερα η κατάσταση πάει από το κακό στο χειρότερο. Ο εργασιακός μεσαίωνας μονιμοποιείται και νομιμοποιείται με το τερατούργημα του υπουργού Εργασίας Χατζηδάκη. Σύμφωνα με το νομοσχέδιο αυτό, κάθε επιχείρηση θα μπορεί πλέον να επιβάλει και νόμιμα το 10ωρο (έναν αιώνα μετά την κατάργησή του) μέσα από ατομική σύμβαση με τον εργαζόμενο, μετατρέποντας τη συζήτηση για συλλογικές συμβάσεις μια ακόμη πιο μακρινή προοπτική. Το όριο των υπερωριών αυξάνεται στις 150 ετησίως, με ταυτόχρονη κατάργηση του θεσμού της υπερεργασίας και του πενθήμερου. 

Επιπλέον, σύμφωνα με το νομοσχέδιο, η ηλεκτρονική ψηφοφορία εξ αποστάσεως για κήρυξη απεργίας εισάγεται στη λειτουργία και στις συνελεύσεις των σωματείων, υπονομεύοντας το πιο ισχυρό μας όπλο, την απεργία. Η λογική αυτή της διάσπασης και των ψηφιοποιημένων σχέσεων έχει στόχο να αποτρέψει τους εργαζομένους από το να διεκδικήσουν και να διασφαλίσουν τα εργασιακά τους δικαιώματα. Επίσης, το νομοσχέδιο ποινικοποιεί την περιφρούρηση της απεργίας με συγκέντρωση στο χώρο εργασίας, βαπτίζοντάς τη «βιαιοπραγία». Τη μετατρέπει σε ποινικά κολάσιμη πράξη, για την οποία μάλιστα ενδέχεται να πρέπει να καταβληθεί και πρόστιμο στο αφεντικό, ενώ η απεργία θα χαρακτηρίζεται αυτομάτως παράνομη. Έχουμε φτάσει πλέον σε ένα σημείο στο οποίο διακυβεύεται όχι απλώς η υποτίμηση της εργασίας μας, αλλά η ίδια μας η επιβίωση. 

Όμως θα μας βρουν απέναντί τους! Η οικονομική και ψυχολογική πίεση που αντιμετωπίζουμε καθημερινά, δεν είναι λόγος για να δεχτούμε τα ελάχιστα που θέλουν να μας πλασάρουν, αλλά η αιτία για να αγωνιστούμε για όσα μας ανήκουν. Δεν μας «ταιριάζουν» οι ατομικές συμβάσεις, γιατί σε αυτή την κοινωνία δεν είμαστε μεμονωμένα άτομα αλλά η τάξη που παράγει τον πλούτο αυτής της κοινωνίας, η εργατική τάξη. Δεν είμαστε μόνοι/ες μας, αλλά βρισκόμαστε με τους συναδέλφους και συνειδητοποιούμε τη δύναμή μας. 

Γι’ αυτόν τον λόγο, οργανωνόμαστε στα σωματεία μας, όπου παίρνουμε ισότιμα και από κοινού τις αποφάσεις μας. Δεν θέλουμε μια ζωή που σπαταλιέται μέσα σε ατελείωτη κούραση και καταναγκασμό, αλλά παλεύουμε για μια ζωή με αξιοπρέπεια και όνειρα, μια ζωή απαλλαγμένη από τον φόβο αν θα «τη βγάλουμε» και αυτόν τον μήνα ή πώς θα «την παλέψουμε» και σήμερα στη δουλειά.

Ξεκάθαρα εχθρός μας είναι πλέον η ΓΣΕΕ και οι παρατάξεις της ήττας και της συνδιαλλαγής με την εργοδοσία και την κυβέρνηση. Ενώ ο εργασιακός μεσαίωνας γίνεται «κανονικότητα» η  εργοδοτική ΓΣΕΕ δεν βάζει καν απεργία για την μέρα ψήφισης του νομοσχεδίου ενώ η προηγούμενη απεργία στις 10/6 είχε σημαντική συμμετοχή και μεγάλες διαδηλώσεις σε όλες τις πόλεις της χώρας. Η απόφαση αυτή είναι ιστορική καθώς αντί για μετωπική αντιπαράθεση συνολικά με το νόμο που καταργεί το 8ωρο και βάζει απεργίες και συνδικάτα στο γύψο, η ΓΣΕΕ αποφασίζει να δώσει  μάχη κατά «ορισμένων επίμαχων διατάξεων του νόμου». Κι αντί για ανατροπή της εργασιακής ζούγκλας παλεύει «για τη μη χειροτέρευση της», δηλ. την αποδέχεται αρκεί …να μπει κλιματιστικό στην κόλαση.

Δεν θα ακολουθήσουμε σε αυτόν τον δρόμο της υποταγής. 

ΣΤΙΣ 16 ΙΟΥΝΗ ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ

Καμιά αύξηση χρόνου δουλειάς. Κάτω τα χέρια απ το 8ωρο! Όχι στην «ευέλικτη απασχόληση». Όχι στην ζωή λάστιχο! Νομοθετική κατοχύρωση της κυριακάτικης αργίας . Ριζική μείωση του χρόνου εργασίας – (5ημερο, 6ωρο, 30ωρο) - σταθερή και ασφαλισμένη δουλειά για όλους.

Όχι στις ατομικές συμβάσεις εργασίας. Πλήρης επαναφορά της ισχύος των ΣΣΕ, κατάργηση όλου του αντεργατικού μνημονιακού πλαισίου. Αύξηση του βασικού μισθού, πλήρης επαναφορά της υποχρεωτικότητας τωνκλαδικών συμβάσεων.

Κάτω τα χέρια από τους αγώνες και τα σωματεία. Καμιά κυβερνητική/κρατική παρέμβαση. Όχι στον εργοδοτικό κυβερνητικό συνδικαλισμό.

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΒΙΒΛΙΟΥ-ΧΑΡΤΟΥ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ

Επιπλέον, σύμφωνα με το νομοσχέδιο, η ηλεκτρονική ψηφοφορία εξ αποστάσεως για κήρυξη απεργίας εισάγεται στη λειτουργία και στις συνελεύσεις των σωματείων, υπονομεύοντας το πιο ισχυρό μας όπλο, την απεργία. Η λογική αυτή της διάσπασης και των ψηφιοποιημένων σχέσεων έχει στόχο να αποτρέψει τους εργαζομένους από το να διεκδικήσουν και να διασφαλίσουν τα εργασιακά τους δικαιώματα. Επίσης, το νομοσχέδιο ποινικοποιεί την περιφρούρηση της απεργίας με συγκέντρωση στο χώρο εργασίας, βαπτίζοντάς τη «βιαιοπραγία». Τη μετατρέπει σε ποινικά κολάσιμη πράξη, για την οποία μάλιστα ενδέχεται να πρέπει να καταβληθεί και πρόστιμο στο αφεντικό, ενώ η απεργία θα χαρακτηρίζεται αυτομάτως παράνομη.Έχουμε φτάσει πλέον σε ένα σημείο στο οποίο διακυβεύεται όχι απλώς η υποτίμηση της εργασίας μας, αλλά η ίδια μας η επιβίωση.

Όμως θα μας βρουν απέναντί τους! Η οικονομική και ψυχολογική πίεση που αντιμετωπίζουμε καθημερινά, δεν είναι λόγος για να δεχτούμε τα ελάχιστα που θέλουν να μας πλασάρουν, αλλά η αιτία για να αγωνιστούμε για όσα μας ανήκουν. Δεν μας «ταιριάζουν» οι ατομικές συμβάσεις, γιατί σε αυτή την κοινωνία δεν είμαστε μεμονωμένα άτομα αλλά η τάξη που παράγει τον πλούτο αυτής της κοινωνίας, η εργατική τάξη. Δεν είμαστε μόνοι/ες μας, αλλά βρισκόμαστε με τους συναδέλφους και συνειδητοποιούμε τη δύναμή μας.

Γι’ αυτόν τον λόγο, οργανωνόμαστε στα σωματεία μας, όπου παίρνουμε ισότιμα και από κοινού τις αποφάσεις μας. Δεν θέλουμε μια ζωή που σπαταλιέται μέσα σε ατελείωτη κούραση και καταναγκασμό, αλλά παλεύουμε για μια ζωή με αξιοπρέπεια και όνειρα, μια ζωή απαλλαγμένη από τον φόβο αν θα «τη βγάλουμε» και αυτόν τον μήνα ή πώς θα «την παλέψουμε» και σήμερα στη δουλειά

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ

Καμιά αύξηση χρόνου δουλειάς. Κάτω τα χέρια απ το 8ωρο! Όχι στην «ευέλικτη απασχόληση». Όχι στην ζωή λάστιχο! Νομοθετική κατοχύρωση της κυριακάτικης αργίας . Ριζική μείωση του χρόνου εργασίας – (5ημερο, 6ωρο, 30ωρο) - σταθερή και ασφαλισμένη δουλειά για όλους.

Όχι στις ατομικές συμβάσεις εργασίας. Πλήρης επαναφορά της ισχύος των ΣΣΕ, κατάργηση όλου του αντεργατικού μνημονιακού πλαισίου. Αύξηση του βασικού μισθού, πλήρης επαναφορά της υποχρεωτικότητας τωνκλαδικών συμβάσεων.

Κάτω τα χέρια από τους αγώνες και τα σωματεία. Καμιά κυβερνητική/κρατική παρέμβαση. Όχι στον εργοδοτικό κυβερνητικό συνδικαλισμό.

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΒΙΒΛΙΟΥ-ΧΑΡΤΟΥ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ