Blogger Template by Blogcrowds.



Συναδέλφισσες και συνάδελφοι, ήρθε και πάλι ο καιρός να πούμε και να σκεφτούμε δυο-τρία πράγματα για το Σωματείο μας και για τους ίδιους τους εαυτούς μας ως εργαζόμενοι. Έτσι, θα μπορέσουμε να συνειδητοποιήσουμε και να φωνάξουμε πως συνεχίζουμε να μην είμαστε ούτε σκυφτοί, ούτε μόνοι.

Το σωματείο δέχεται ανοιχτά τον κάθε εργαζόμενο, ακούει την κάθε φωνή των συναδέλφων, προσπαθεί με όλες του τις δυνάμεις να υπερασπιστεί τα δίκαια αιτήματα όλων μας. Tο σωματείο είμαστε όλοι εμείς, τα μέλη του, που συμμετέχουμε σε αυτό, όλοι εμείς που μοιραζόμαστε μια κοινή εργασιακή πραγματικότητα και διαφωνώντας ή συμφωνώντας για διάφορα ζητήματα, έχουμε μάθει να μιλάμε και να παλεύουμε μαζί.

Συνεχίζοντας τους αγώνες σε μια δυσχερή συγκυρία.
 
Η κρίση του συστήματος καλά κρατεί και, εμείς είμαστε αυτοί που σηκώνουμε το κύριο βάρος. Η διαχρονική επίθεση στα εργατικά συμφέροντα και δικαιώματά εντείνεται ολοένα και περισσότερο μέσα από τον ασταμάτητο καταιγισμό των διαφόρων μνημονιακών -και όχι μόνο- αντεργατικών νόμων. Παράλληλα, έχει επιβληθεί ένα καθεστώς εργοδοτικής και κρατικής τρομοκρατίας και αυταρχικότητας, καθώς κι ένα κλίμα φόβου, απογοήτευσης και μοιρολατρίας. Εν τω μεταξύ, μπροστά μας έχουμε ένα νέο κύμα επίθεσης στα εργατικά και συνδικαλιστικά δικαιώματά μας. Κι έρχονται από πάνω και οι εργοδότες του κλάδου μας να μας ζητήσουν «να συναισθανθούμε την δυσκολία της περίστασης». Κι αυτό, ενώ εμείς δεν μοιραστήκαμε ποτέ μαζί τους τα όποια κέρδη των όποιων περασμένων «καλών καιρών».

Μπροστά μας έχουμε μια σειρά από ανοιχτά πεδία μάχης.
 
Όπως τον αγώνα για την επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας με τους δικούς μας όρους, διεκδικώντας σημαντικές αυξήσεις στους μισθούς -σύμφωνα με τις ανάγκες μας- για όλους τους συναδέλφους (ανεξαρτήτως ηλικίας, ειδικότητας κλπ) και αξιοπρεπείς εργασιακές συνθήκες. Η κατάργηση της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας στον κλάδο του βιβλίου, όπως και σε τόσους άλλους κλάδους, αποτέλεσε ένα από τα καλύτερα μνημονιακά δωράκια προς τους εργοδότες μας. Κι αυτό γιατί, πέρα από το ότι τους εξασφάλισε μικρότερο εργατικό κόστος, μέσα από αυτήν πόνταραν στην υποχώρηση της συλλογικής εργατικής συνείδησής μας και στην αποσυσπείρωση του Σωματείου μας. Σε πολλές επιχειρήσεις του κλάδου έχουν επιβληθεί ατομικές συμβάσεις, όπως άλλωστε και το καθεστώς της εκ περιτροπής εργασίας. Οι νέοι συνάδελφοι προσλαμβάνονται με μισθούς πείνας, για 490€, αλλά και για 410€, όσοι είναι κάτω των 25 ετών. Και δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις όπου παλιότεροι συνάδελφοι απολύονται, προκειμένου να προσληφθούν στη θέση τους νέοι με τέτοιες απολαβές.

Επίσης, βασική πτυχή των αγώνων μας αποτελεί η μάχη ενάντια στο καθεστώς της απλήρωτης εργασίας. Σε πάρα πολλούς συναδέλφους οφείλονται μισθοί άνω του ενός έτους, ενώ σε πολλούς χώρους δουλειάς το «έναντι» είναι ο κανόνας. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και τη στιγμή της απόλυσης, όταν καταβάλλεται πετσοκομμένη (ή ακόμα και δεν καταβάλλεται καθόλου) η αποζημίωση. Παράλληλα, σε αρκετές περιστάσεις, συνάδελφοι στους οποίους οφείλονταν δεδουλευμένα και δικαιώθηκαν και δικαστικά, δεν τα έχουν λάβει ακόμη. Εν τω μεταξύ, διάφοροι εργοδότες κλείνουν μια επιχείρηση τους αποποιούμενοι ζημιές, αφήνοντας απλήρωτους εργαζόμενους στο δρόμο και μεταφέροντας ό,τι «υγιές χαρτί» έχουν σε άλλη υπάρχουσα ή νέα επιχείρηση, αλλά και συνεχίζοντας και την πλούσια ζωή τους.

Σταθερή είναι η πάλη μας και ενάντια στις απολύσεις, όπως κι ενάντια σε κάθε κρούσμα εργοδοτικής τρομοκρατίας και ασυδοσίας. Ενάντια, επίσης, στη συνεχή πίεση για εντατικοποίηση των ρυθμών εργασίας. Ενάντια στη μη τήρηση των όρων υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς.

Παράλληλα, βασική στόχευσή μας αποτελεί και η συνέχιση και η ενδυνάμωση του αγώνα ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας κι ενάντια στις «λευκές νύχτες». Βασιζόμενοι στις μάχες όλης της περασμένης περιόδου, στη δυναμική που είχαν οι κυριακάτικες απεργιακές παρεμβάσεις και όλες οι σχετικές κινητοποιήσεις στην πιάτσα του βιβλίου, στο κέντρο και σε διάφορες γειτονιές, καθώς και στην όλη λειτουργία του Συντονιστικού δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια, μπορούμε σήμερα να μιλάμε για έναν αγώνα που γίνεται στην πράξη και όχι στα λόγια. Για έναν πολύχρονο πλέον αγώνα, με σημαντικές μάχες μέσα κι έξω από τους χώρους δουλειάς μας, αλλά και με σταθερά βήματα που έχουμε κάνει προς την κατεύθυνση της ανάδειξης μιας σειράς ζητημάτων από τη σκοπιά των εργατικών συμφερόντων και της οργάνωσής μας ως εργαζόμενοι, για να αντισταθούμε στην επίθεση που δεχόμαστε.

Επίσης, κατά τα δυο τελευταία χρόνια, ο Σύλλογός της Αττικής προχώρησε σε μια καταστατική αλλαγή, προκειμένου να μπορούν να γράφονται σε αυτόν ως μέλη και οι συνάδελφοι που εργάζονται σε όλα τα τμήματα, πέραν αυτών του βιβλίου και των χαρτικών, σε μεγάλα πολυκαταστήματα όπως το «public» και το «πλαίσιο». Με τον τρόπο αυτό, καθίσταται εφικτή η ουσιαστική συνδικαλιστική δράση μας σε αυτούς τους χώρους δουλειάς και συνεισφέρουμε στην ενίσχυση της θέσης των συναδέλφων τόσο στις εν λόγω αλυσίδες, όσο και συνολικά. Άλλωστε, οι διάφορες αντεργατικές πρακτικές που εφαρμόζονται εκεί ή και σε άλλες μεγάλες επιχειρήσεις, τείνουν να διαχέονται στο σύνολο της αγοράς. Μάλιστα, στο public μέσα από μια σειρά παρεμβάσεών και πιέσεις προς την εργοδοσία κατά τα τελευταία κυρίως χρόνια μπορούμε να μιλάμε ήδη για κάποιες νίκες, που αφήνουν σημαντική παρακαταθήκη για τη συνέχεια. Το Σωματείο της Θεσσαλονίκης βρίσκεται σε διαδικασία συζήτησης επίσης για καταστατική αλλαγή.

Και βέβαια, καλούμαστε να δώσουμε μάχες και από κοινού με άλλα αγωνιζόμενα εργατικά κλαδικά και επιχειρησιακά σωματεία και εργατικές συλλογικότητες στη βάση των κοινών ταξικών συμφερόντων μας, συνδέοντας έτσι τους αγώνες μας και ενισχύοντας τη συλλογική δύναμή μας, ως οι παραγωγοί του πλούτου που υπάρχει γύρω μας και που μας τον κλέβουν τα αφεντικά. Ταυτόχρονα, όπως και διαχρονικά ως Σωματείο κάνουμε πράξη, καλούμαστε να συμμετέχουμε και στο ευρύτερο ταξικό-κοινωνικό κίνημα, παλεύοντας ενάντια στον πόλεμο, το ρατσισμό και το φασισμό, ενάντια στην καταστολή των αγώνων και την κρατική τρομοκρατία, για την προάσπιση των κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων και του φυσικού περιβάλλοντος, για την κάλυψη των βασικών κοινωνικών αναγκών, όπως στέγη, τροφή, υγειονομική περίθαλψη, μετακίνηση με τα ΜΜΜ και για να δυναμώσουμε την αλληλεγγύη και τους κοινούς αγώνες μας με τους μετανάστες.

Συνάδελφοι και συναδέλφισσες,

Αντιλαμβανόμενοι-ες όλα τα παραπάνω, καλούμαστε να συσπειρωθούμε στο Σωματείο μας και συμμετέχουμε ενεργά στις συλλογικές διαδικασίες και τη δράση του. Να γραφτούμε όλοι και όλες ως μέλη και να παρακινήσουμε και τους συναδέλφους μας να κινηθούν σε αυτήν την κατεύθυνση. Να προωθούμε ένα κλίμα συναδελφικής-ταξικής αλληλεγγύης, να επιχειρούμε συλλογικά να βάζουμε φρένο στις διάφορες ορέξεις των εργοδοτών. Να ενημερώνουμε το Σωματείο για κάθε τι που τρέχει, ώστε να δίνονται από κοινού, δηλαδή και σε επίπεδο κλάδου, οι όποιες μάχες. Και βέβαια είναι ανάγκη να μεταφέρουμε στο χώρο δουλειάς μας το λόγο του Σωματείου καθώς και ενημέρωση για τη δράση του.

Να συμμετέχουμε όλοι και όλες στην εκλογοαπολογιστική συνέλευση την Τετάρτη 22/3 στις 6.30μμ στο ΕΚΘ και στις εκλογές στις 2 και 3 Απρίλη. Όχι για να αναθέσουμε τα καθήκοντά μας σε κάποιο Δ.Σ., αλλά για να δείξουμε και με αυτόν τον τρόπο τη συλλογική μας δύναμη. Η μαζική συμμετοχή μας στις εκλογές θα αποτελέσει ένα βασικό διαπραγματευτικό χαρτί στους εργατικούς αγώνες που έχουμε μπροστά μας. 
 
ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΒΙΒΛΙΟΥ-ΧΑΡΤΟΥ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ

Νεότερες αναρτήσεις Παλαιότερες αναρτήσεις Αρχική σελίδα