Blogger Template by Blogcrowds.


Η κρίση του συστήματος καλά κρατεί και, όπως εδώ και τόσα χρόνια γίνεται αντιληπτό, εμείς είμαστε αυτοί που σηκώνουμε το κύριο βάρος. Η διαχρονική επίθεση των εργοδοτών, των εκάστοτε κυβερνώντων στα εργατικά συμφέροντα και δικαιώματά μας επιτείνεται ολοένα και περισσότερο μέσα από τον ασταμάτητο καταιγισμό των διαφόρων μνημονιακών -και όχι μόνο- αντεργατικών νόμων. Παράλληλα, έχει επιβληθεί ένα καθεστώς εργοδοτικής και κρατικής τρομοκρατίας, καθώς κι ένα κλίμα φόβου, απογοήτευσης και μοιρολατρίας. Έτσι, έχουμε καταλήξει όλοι μας να είμαστε ολοένα και πιο φτηνοί ως εργατικό δυναμικό, πολλοί από εμάς χωρίς δουλειά και ακόμα περισσότεροι στην ανέχεια. Η Συλλογική Σύμβαση Εργασίας στον κλάδο του βιβλίου, όπως και σε τόσους άλλους κλάδους, εξακολουθεί να είναι καταργημένη. Σε πολλές επιχειρήσεις του κλάδου έχουν επιβληθεί ατομικές συμβάσεις, όπως άλλωστε και το καθεστώς της εκ περιτροπής εργασίας. Οι νέοι συνάδελφοι προσλαμβάνονται με μισθούς πείνας, για 490€, αλλά και για 410€, όσοι είναι κάτω των 25 ετών. Και η κατάσταση γίνεται ακόμα πιο δυσχερής καθώς και στον κλάδο μας καλά κρατεί και το καθεστώς της απλήρωτης εργασίας. με το «έναντι» είναι ο κανόνας. Παράλληλα, η εντατικοποίηση της δουλειάς καλά κρατεί με το ωράριο ξεχειλώνεται και μας κλέβουν κατακτήσεις ολόκληρου αιώνα, όπως την Κυριακάτικη αργία με τις «32 εργάσιμες Κυριακές» που έχουν πλέον επιβάλει, και την αργία του Αγίου Πνεύματος, που είχε κατακτηθεί μέσα από την κλαδική μας ΣΣΕ.

Πλέον, πρέπει να έχει γίνει συνείδηση σε όλους, αυτό που ως Σωματείο σημειώναμε διαχρονικά και με ιδιαίτερη έμφαση τα τελευταία χρόνια. Κανείς δεν πρόκειται να αγωνιστεί για το δικό μας δίκιο. Η λογική της ανάθεσης μόνο την ήττα και την απογοήτευση φέρνει. Η όποια θετική έκβαση περνά μέσα από τη δική μας ενεργή στάση, όταν βασιζόμαστε στις δικές μας «πλάτες». Στους χώρους δουλειάς μας είναι ανάγκη να προωθούμε ένα κλίμα συναδελφικής και ταξικής αλληλεγγύης, να επιχειρούμε συλλογικά να βάζουμε φρένο στις διάφορες ορέξεις των εργοδοτών. Σε καμιά περίπτωση να μην ακολουθούμε το δρόμο της παραίτησης.

Να ενημερώνουμε το Σωματείο για κάθε τι που τρέχει στους χώρους δουλειάς, ώστε να δίνονται από κοινού, δηλαδή και σε επίπεδο κλάδου, οι όποιες μάχες. Επίσης, να συμμετέχουμε όσο το δυνατό πιο ενεργά στις διεργασίες του Σωματείου, στις συνελεύσεις, στις συζητήσεις για το πώς πηγαίνουν τα πράγματα, στην αναζήτηση του πώς θα μπορούσαμε να αγωνιστούμε, στις κινητοποιήσεις.

Να πάρουμε πίσω όλα όσα μας έχουν υφαρπάξει και να βγούμε μπροστά και να επιβάλλουμε το δίκιο μας. Να διεκδικήσουμε ξανά κλαδική συλλογική σύμβαση με σημαντικές αυξήσεις στους μισθούς για όλους τους συναδέλφους (ανεξαρτήτως ηλικίας, ειδικότητας κλπ), μείωση του εργάσιμου χρόνου και αξιοπρεπείς εργασιακές συνθήκες. Να συνεχίσουμε την μεγάλη μάχη για υπέράσπιση της κυριακάτικης αργίας που έχει ήδη αποτελέσματα καθώς οι 32 ανοιχτές Κυριακές σε μεγάλο βαθμό δεν εφαρμόστηκαν λόγω και των δικών μας κινητοποιήσεων.

Να ενδυναμώσουμε το Σωματέιο μέσα επίσης και από τη συμβολή όλων μας στην εγγραφή ως μελών ολοένα και περισσότερων και ιδίως νεότερων συναδέλφων.

Να δώσουμε μάχες μαζί με άλλα αγωνιζόμενα εργατικά σωματεία και εργατικές-κοινωνικές συλλογικότητες στη βάση των κοινών ταξικών συμφερόντων, συνδέοντας έτσι τους αγώνες μας και ενισχύοντας τη συλλογική δύναμή μας, ως οι παραγωγοί του πλούτου που υπάρχει γύρω μας και που μας τον κλέβουν τα αφεντικά.

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΒΙΒΛΙΟΥ-ΧΑΡΤΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ



Το μεγάλο εμπορικό κεφάλαιο έδειξε τα δόντια του. Μια σειρά καταστημάτων κατάφεραν το πρώτο καλοκαίρι εφαρμογής του κατάπτυστου νόμου για την Κυριακάτικη εργασία να τον εφαρμόσουν, παρά τις αντιδράσεις, παρά τους μειωμένους τζίρους. Σκοπός τους είναι να μας επιβάλλουν και να συνηθίσουμε το 7 στα 7, όποιο και αν είναι το κόστος. Την ίδια στιγμή σε αρκετά μαγαζιά δεν καταβάλλεται καν το 75% της νόμιμης προσαύξησης, ενώ βάζουν τους εργαζόμενους να δουλεύουν -όχι παραπάνω από- 5 ώρες για να μη δικαιούνται ρεπό μέσα στην επόμενη εβδομάδα όπως ορίζει ο νόμος.

Το μέτρο αυτό όμως δεν εφαρμόστηκε παντού. Η όρεξη κόπηκε σε αρκετά καταστήματα στα οποία υπήρξε κινητοποίηση ΚΑΙ από τους ίδιους τους εργαζομένους. Τους τελευταίους μήνες, μια σειρά συνελεύσεων και σωματείων έχουν ξεπηδήσει στον κλάδο του εμπορίου: Media Markt, Leroy Merlin, Public, Notos με τα δύο τελευταία να παραμένουν κλειστά τις περιβόητες 32 Κυριακές, επειδή οι ίδιοι οι εργαζόμενοι το διεκδίκησαν και εν τέλει το επέβαλλαν με απεργία.

Τα μαγαζιά που εν τέλει παραμένουν ανοιχτά την “τουριστική περίοδο” είναι τα παραρτήματα πολυεθνικών που λειτουργούν ως λαγοί και 2-3 ντόπιων συμφερόντων που ακολουθούν “λόγω ανταγωνισμού” όπως ισχυρίζονται. Πιο συγκεκριμένα στην Τσιμισκή τα μαγαζιά που ανοίγουν ακόμη και μετά τις παρεμβάσεις του Συντονισμού δράσης ενάντια στην Κυριακάτικη εργασία και στα “απελευθερωμένα ωράρια” αλλά και τις πιέσεις των εργαζομένων δεν είναι πάνω από 20.

Ενδεικτικά: h&m, stradivarious, zara, bershka, pull and bear, pin up, benetton, under armour, Κανελλόπουλος, bazaar βιβλίου, o2, calzedonia, είναι από τα τελευταία καταστήματα που συνεχίζουν να στερούν την Κυριακάτικη ξεκούραση στους εργαζομένους τους από τον Μάιο ως τον Οκτώβριο.

Είναι στο χέρι των ίδιων των εργαζομένων στα συγκεκριμένα καταστήματα να σπάσουν το φόβο, να οργανωθούν σε συνελεύσεις και σωματεία και να διεκδικήσουν συλλογικά το δικαίωμα στην ξεκούραση και στον ελεύθερο χρόνο.

...το ξεζούμισμα των black friday, των λευκών νυχτών, των 3 ανοιχτών Κυριακών το Δεκέμβρη έρχεται

Μιλώντας όμως για μεγάλο εμπορικό κεφάλαιο και για τις Κυριακές της τουριστικής περιόδου, δε σημαίνει ότι ξεχνάμε ή νομιμοποιούμε και την προϋπάρχουσα εκμετάλλευση του οργίου κατανάλωσης των Χριστουγέννων που μόνο οι εργαζόμενοι στο εμπόριο μπορούν να καταλάβουν: Κυριακή 5 Νοέμβρη ανοιχτά και μέσα στις εκπτώσεις, άλλες 3 Κυριακές το Δεκέμβρη, λευκές νύχτες -ωράριο ως τις 24.00- σε όλο και περισσότερους δήμους, ενώ τέλος από πέρσι και με μπροστάρη τα Public, έχουμε τα black friday και τις ορδές των καταναλωτών να τσαλαπατάν τα νεύρα και τα σώματα μας μέσα στα μαγαζιά. 

Σε όλα αυτά τα εκτρώματα, όπως αντίστοιχα και στο άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές της έκθεσης, δεν υπάρχει βούληση μόνο από τα “μεγάλα” αφεντικά, αλλά και από μεγάλη μερίδα των “μικρομεσσαίων” καταστημάτων, τα οποία θέλουν -επίσης- να βγάλουν τα σπασμένα της κρίσης στις δικές μας πλάτες.

Αυτό που ζούμε είτε εργαζόμαστε στο εμπόριο, είτε σε άλλους κλάδους είναι ξεκάθαρο: Μας θέλουν να δουλεύουμε όλο και πιο πολύ (με 7 στα 7), όλο και πιο ελαστικά (σπαστά, part-time, πέρα από το δηλωμένο ωράριο), όλο και πιο φθηνά (μισοασφαλισμένοι ή ανασφάλιστοι, χωρίς συλλογικές συμβάσεις, με υποκατώτατους μισθούς, χωρίς τριετίες και επιδόματα, χωρίς πληρωμένες υπερωρίες).Στηρίζονται στο δικό μας φόβο και στη δική μας ηττοπάθεια, νομίζοντας πως θα κρατήσουν για πάντα, πως θα καταπιούμε τα πάντα χωρίς απάντηση. Αυτό που ξεκίνησε σε μεγάλα καταστήματα του κλάδου απλώνεται, είναι το μόνο που έχει αποτελέσματα και φέρνει ελπίδα για τις ζωές μας, είναι αυτό που μας θυμίζει πως όταν στεκόμαστε ο ένας δίπλα στον άλλον, το πάνω χέρι το έχουμε εμείς:

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΕ ΚΑΘΕ ΧΩΡΟ ΔΟΥΛΕΙΑΣ!
ΟΥΤΕ 32 ΟΥΤΕ ΚΑΙ 8 ΚΑΝΕΝΑ ΜΑΓΑΖΙ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΝΟΙΧΤΟ
ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΝΟΕΜΒΡΗ 10.00 ΤΣΙΜΙΣΚΗ ΜΕ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ

Συντονισμός δράσης ενάντια στην Κυριακάτικη εργασία και στα “απελευθερωμένα ωράρια”/ επικοινωνία: sintonismoskiriakis@espiv.net

Νεότερες αναρτήσεις Παλαιότερες αναρτήσεις Αρχική σελίδα