Blogger Template by Blogcrowds.

Προς τους συναδέλφους στα Public
ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΣΤΑ PUBLIC

Συνάδελφοι,

Το τελευταίο διάστημα έχουν γίνει δεκάδες απολύσεις στα PUBLIC. Η αλλαγή σε επίπεδο στελεχών στην εταιρία συνοδεύτηκε από μια νέα προσπάθεια «εξυγίανσης των οικονομικών της».

Την περίοδο 2013-2015 η εταιρία παρουσίασε ρεκόρ κερδών. Σύμφωνα με την ίδια υπήρξε αύξηση 34% σε σύγκριση με προηγούμενα χρόνια. Επέλεξε να κάνει μια επέκταση άνευ προηγουμένου για περίοδο οικονομικής κρίσης και από ένα κατάστημα που είχε στην αρχή, αριθμεί πλέον τουλάχιστον 48 καταστήματα.

Θα ήμασταν το λιγότερο αφελείς αν δε βλέπαμε πως αυτή η γοργή ανάπτυξη οφείλεται σε επενδύσεις που βγήκαν από τον ιδρώτα μας. Για να γίνουμε πιο σαφείς, από το 2012 οι απολύσεις και οι μειώσεις μισθών στους ήδη εξευτελιστικά χαμηλούς μισθούς, η αυξανομένη εντατικοποίηση της εργασίας αλλά και η άγρια εκμετάλλευση εργαζόμενων μέσω προγραμμάτων voucher εκτίναξαν τα κέρδη της εταιρίας. Σημειωτέον πως οι πωλήσεις την περίοδο των Χριστουγέννων (2014) σημείωσαν κατά τα λεγόμενα στελεχών της εταιρίας άνοδο 10% από τα προηγούμενα Χριστούγεννα. Μας ευχαρίστησαν κιόλας, να’ ναι καλά.

Παρ’ όλα αυτά η εργοδοσία προχωρά σε διαλογή και απολύσεις εργαζόμενων σε όλο το δίκτυο. Τα πρώτα θύματα υπήρξαν «υψηλόμισθοι» των 600-700 ευρώ ή/ και εργαζόμενοι που όπως προφασίστηκε η εταιρία δεν πληρούσαν το προφίλ της. Ξέρουμε όλοι τι εννοούν. Η συνταγή είναι η ίδια που έχουμε δει στο Πλαίσιο και στον ΙΑΝΟ, στο ΝΑΚΑ και τον Καλοκάθη. Θέλουν φθηνούς και αναλώσιμους εργαζομένους χωρίς διεκδικήσεις και δικαιώματα.

• Να γιατί οι απολύσεις και οι ατομικές συμβάσεις που υπογράψαμε, οδήγησαν σε ρεκόρ κέρδους.
• Να γιατί στις ατομικές συμβάσεις υπάρχει ρήτρα, που υποχρεώνει τους συναδέλφους να δηλώνουν τη συνδικαλιστική τους ιδιότητα, ποινικοποιώντας με αυτόν τον τρόπο άμεσα αλλά και έμμεσα τη συνδικαλιστική δράση.
• Να γιατί πληθαίνουν τα «πρωταθλήματα παραγωγικότητας», με ημερήσιους στόχους τζίρου να τίθενται τόσο από τα κεντρικά όσο και ανά κατάστημα από τον εκάστοτε διευθυντή, οδηγώντας τον κάθε εργαζόμενο σε αυξανόμενη πίεση και άγχος απόδοσης, καθώς και σε καλλιέργεια ανταγωνιστικού κλίματος μεταξύ συναδέλφων.
• Να γιατί στη βάση αυτής της εντατικοποίησης της εργασίας προκύπτει όλο και πιο εμφατικά η έννοια της αξιολόγησης των εργαζόμενων βάσει ατομικών πωλήσεων, δίνοντας στην εταιρία ένα βολικό άλλοθι για την αιτιολόγηση των απολύσεων.
• Να γιατί δουλεύουμε Κυριακές (5ωρο όμως, ώστε να μην πάρουμε το επιπλέον ρεπό που δικαιούμαστε και την προβλεπόμενη προσαύξηση).
• Να γιατί κόντρα στην υπάρχουσα εργατική νομοθεσία, δεν υπάρχουν σκαμπό για τους εργαζομένους.
• Να γιατί δεν υπάρχει βιβλίο υπερωριών.
• Να γιατί οι ταμίες πληρώνουν από τη τσέπη τους τα ελλείμματα των ταμείων, καθώς δεν παίρνουν επίδομα ταμείου.
• Να γιατί η εταιρία εκμεταλλεύεται εργαζόμενους από προγράμματα εργασίας voucher εκμηδενίζοντας το κόστος για την ίδια την εταιρία, δημιουργώντας εργαζόμενους δύο ταχυτήτων.
• Να γιατί δουλεύουμε τα ρεπό μας τη περίοδο των Χριστουγέννων, ενώ στις επιθεωρήσεις εργασίας δηλώνουν πως τα παίρνουμε.

Ως Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου Αττικής καλούμε κάθε συνάδελφο στα Public να επικοινωνήσει μαζί μας. Να μη δεχθεί αδιαμαρτύρητα τις απολύσεις, τη δική του ή των άλλων συναδέλφων. Να μη βιαστεί να υπογράψει την απόλυση-καταδίκη του.

Ο Σύλλογος μας δεσμεύεται να παλέψει μαζί με κάθε συνάδελφο που θέλει να περιφρουρήσει τη θέση εργασίας του και τα δικαιώματα του.

Ο Σύλλογος έχει μακρά ιστορία αγώνα και αποτελείται από εργαζόμενους του κλάδου που δε λειτουργούν ως επαγγελματίες συνδικαλιστές, παρά μόνο με την πεποίθηση πως η αλληλεγγύη είναι πράξη και η συναδελφικότητα αρετή.

Ο Σύλλογος είμαστε όλοι εμείς. Η αλληλεγγύη είναι η δική μας συνταγή στις απολύσεις και στην ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας.

Με όλα τα μέσα συνδικαλιστικής πίεσης αλλά και τα νομικά / θεσμικά, από το δρόμο μέχρι και καταγγελίες στην επιθεώρηση εργασίας θα παλέψουμε για το δίκιο μας.

Τα εργατικά συμφέροντα μπροστά!
Καμία ανοχή στις απολύσεις!
Ας συσπειρωθούμε – ας επικοινωνήσουμε με το σύλλογο !


ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΒΙΒΛΙΟΥ – ΧΑΡΤΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ

Ξεχάσανε… τα πρόστιμα και άλλα πολλά

Η γνωστή αλυσίδα έστειλε κείμενο απάντησης στη συνέντευξη του προέδρου του σωματείου Γ. Γκλαρνέτατζη, μια απάντηση που βρίθει ανακριβειών και ψευδολογιών, αλλά και με το ύφος της επιδεικνύει το ήθος της επιχείρησης.

Στην αρχή, λοιπόν, ισχυρίζονται ότι το σωματείο μπερδεύει «τις λήξεις συμβάσεων με τις απολύσεις». Να ξεκαθαρίσουμε ότι τις «μπερδεύουμε» συνειδητά αυτές τις έννοιες γιατί για μας κάθε εργαζόμενος που βρίσκεται στον δρόμο είναι ένα ακόμη θύμα της άγριας εκμετάλλευσης των αφεντικών και έχει την αλληλεγγύη μας είτε «απολύθηκε» είτε «έληξε η σύμβασή του». Κατόπιν ο Ιανός λέει κι ένα καταφανές ψέμα, αφού ισχυρίζεται ότι οι απολύσεις που έγιναν «αφορούσαν το κλείσιμο του καταστήματος της εταιρίας μας στη Μαρτίου». Χμ, κι η συνάδελφος που εργαζόταν τόσα χρόνια στη γραμματεία του κεντρικού καταστήματος είχε μήπως πολυετή σύμβαση; Ή ο άλλος εργαζόμενος που απολύθηκε το καλοκαίρι από το τμήμα ίντερνετ, πόσα χρόνια δούλευε στην επιχείρηση;

Κι αυτή η ιστορία με τη λήξη των συμβάσεων σχετίζεται με την επόμενη παράγραφο και τους ανθρώπους που κάνουν πρακτική. Όταν κάποιοι απ’ αυτούς προσλαμβάνονται, στη μεγάλη πλειοψηφία, μετά από λίγο καιρό λήγουν οι «άτιμες» οι συμβάσεις τους. Στην πραγματικότητα η εταιρία, όπως και πολλές άλλες που χρησιμοποιούν αυτά τα προγράμματα του ΟΑΕΔ, εκμεταλλεύονται την δωρεάν (επιδοτούμενη για την ακρίβεια) εργασία των νέων αυτών ανθρώπων για να απολύσουν άλλους εργαζόμενους. Έτσι τα προγράμματα αυτά αντί να καταπολεμούν την ανεργία, την επιδοτούν!

Το ότι από τη χρήση των σκάνερς «έχουν βελτιωθεί οι καθημερινές μηχανογραφικές λειτουργίες των καταστημάτων» αποτελεί ανέκδοτο. Τα μηχανάκια εισήχθησαν αποκλειστικά για την ατομική καταμέτρηση της απόδοσης και την κατάταξη των εργαζομένων. Κι ακριβώς πρόθεση της εταιρίας είναι η προώθηση του κανιβαλισμού, που τώρα αναφέρεται ως αριστεία. Δεν είναι όμως ομαδική δουλειά η εξυπηρέτηση των πελατών; Και μια και μιλάει για bonus η επιχείρηση, δεν μας λέει και πόσα (και τι ύψους) πρόστιμα έχουν επιβληθεί τα τελευταία χρόνια σε εργαζόμενους. Γιατί, πέρα από τις μειώσεις μισθών, στον Ιανό συμβαίνει το ανήκουστο οι εργαζόμενοι να πληρώνουν πρόστιμα όποτε η διεύθυνση θεωρεί ότι δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους.

Επίσης η εταιρία μιλάει και πάλι εξ ονόματος των εργαζομένων, κάτι που συνηθίζει άλλωστε. Γι’ αυτό και εκβίασε την υπογραφή κειμένων καταδίκης της δράσης του Γ. Γκλαρνέτατζη και του σωματείου της Θεσσαλονίκης το φθινόπωρο του 2011 και αντίστοιχα του συλλόγου της Αθήνας πέρσι την άνοιξη. Χρειάζεται, δε, απλή κοινή λογική για να καταλάβουμε πόσο ελεύθερα βουλήσει υπογράφει ένας εργαζόμενος κείμενα που διακινούν τα διευθυντικά στελέχη της εταιρίας. Αλήθεια και το κείμενο με το οποίο οι υπάλληλοι της Ιανός Α.Ε. παραιτούνταν από την κατοχυρωμένη από τη συλλογική σύμβαση εργασίας (που ισχύει ακόμα ως προς μισθολογικά θέματα) αργία του Αγίου Πνεύματος έγινε με δική τους πρωτοβουλία ή αποτέλεσε ακόμα έναν εκβιασμό της εταιρίας;

Παρακάτω μπορούμε να διακρίνουμε και μια κάποια σύγχυση καθώς αναφέρεται σε συνάντηση στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης «παρουσία της προέδρου του ΕΚΘ». Δυστυχώς, στη μέχρι τώρα ιστορία του το Εργατικό Κέντρο της πόλης μας δεν ευτύχησε να έχει γυναίκα πρόεδρο. Το πρόσωπο στο οποίο γίνεται αναφορά είναι η τότε αναπληρωτής γραμματέας του Εργατικού Κέντρου (και σήμερα αντιπρόεδρος της Βουλής) Δέσποινα Χαραλαμπίδου. Παρευρίσκονταν, επίσης, και το μέλος της διοίκησης της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδας Γιώργος Τσαμπούκης. Προτρέπουμε, λοιπόν, τη δημοσιογραφική ομάδα του alterthess, αλλά κι οποιονδήποτε άλλο ενδιαφέρεται, να απευθυνθεί στους δύο αυτούς συνδικαλιστές. Πράγματι η εταιρία «διέταξε» τους εργαζόμενους της να εμφανιστούν σε γενική συνέλευση του σωματείου, γεγονός που οι περισσότεροι έπραξαν παραμένοντας βουβοί, με τέσσερις-πέντε να αναλαμβάνουν τον ρόλο των «ηρακλειδών» των αφεντικών.

Η κάποια σύγχυση συνεχίζεται (μάλλον δικαιολογημένα) και στο τέλος του κειμένου όπου ο συντάκτης λέει πως η επιχείρηση έχει προσφύγει στη δικαιοσύνη για τη δικαστική δικαίωση του προέδρου του σωματείου. Να διευκρινίσουμε ότι ο συνάδελφος προσέφυγε (εδώ ταιριάζει η έκφραση) στη δικαιοσύνη μετά την εκδικητική συμπεριφορά της εταιρίας στο πρόσωπό του το καλοκαίρι του 2011. Ο τότε αντιπρόεδρος του σωματείου ζήτησε την καταβολή της νόμιμης προσαύξησης για κυριακάτικη εργασία το καλοκαίρι του 2011, αίτημα που η διεύθυνση της επιχείρησης αντιμετώπισε με ειρωνεία και σαφή άρνηση εφαρμογής του νόμου. Μετά από προσφυγή του συνδικαλιστή στην Επιθεώρηση Εργασίας πληρώθηκαν τα νόμιμα. Η επιχείρηση, όμως, συγκάλεσε δυο συναντήσεις των εργαζομένων με σκοπό να προκαλέσει την οργανωμένη αποδοκιμασία του συνδικαλιστή, συναντήσεις που μπορούν να παραλληλιστούν με τελετές μίσους. Κατόπιν μετέθεσε τον Γκλαρνέτατζη στο μικρότερο κατάστημα της εταιρίας.

Στις αντιδράσεις του σωματείου απάντησε με το γνωστό κείμενο υπογραφών των εργαζομένων, υπογραφές που στη μεγάλη τους πλειοψηφία αποσπάστηκαν προφανώς με πίεση, ενώ ο ιδιοκτήτης της επιχείρησης παρενέβη σε άλλες εταιρίες ζητώντας να λάβουν μέτρα εναντίον εργαζομένων τους, μελών του Δ.Σ. του σωματείου, επειδή στήριζαν τον διωκόμενο συνδικαλιστή. Κατόπιν υπήρξε προσφυγή στην Επιθεώρηση Εργασίας, που εξέδωσε την απόφαση 404 (15.11.2011) με την οποία έκανε σύσταση «στην επιχείρηση να προχωρήσει στην επαναμετακίνηση του προσφεύγοντος στο κατάστημα της Αριστοτέλους», σύσταση με την οποία η επιχείρηση δεν συμμορφώθηκε κι έτσι η υπόθεση έφτασε στα δικαστήρια. Εν τέλει, το Εφετείο με την απόφαση 1676/2014 δικαίωσε τον προσφεύγοντα συνδικαλιστή καθώς διαπίστωσε «ότι η εναγομένη προέβη στην μετακίνηση αυτή κατά κατάχρηση του διευθυντικού της δικαιώματος […] και συγκεκριμένα κινούμενη αποκλειστικά από λόγους εκδίκησης προς το πρόσωπο του ενάγοντος για την προηγούμενη διεκδίκηση νόμιμων δικαιωμάτων, τόσο του ιδίου όσο και των συναδέλφων του, που δεν ήταν αρεστή στην εναγομένη». Αυτές οι αποφάσεις είναι, κατά την επιχείρηση, «ενάντια στη λογική», τη λογική των αφεντικών, βέβαια.

Όσο για τη διάθεση για διάλογο που θέλει να δείξει η εταιρία στο τέλος του κειμένου της, την είδαμε το 2011, αλλά και πρόσφατα όταν κάλεσε τα ΜΑΤ να χτυπήσουν και να συλλάβουν τους συναδέλφους και αλληλέγγυους που διαμαρτύρονταν έξω από το κατάστημα της Σταδίου στις 28.12.2014. Και βέβαια είναι γελοίο με τέτοια συμπεριφορά η εταιρία να έχει το θράσος να διατείνεται ότι υπερασπίζεται το δικαίωμα στη δουλειά ενός εργαζομένου, που αν δεν ήταν μέλος του δ.σ. του σωματείου θα τον είχε απολύσει εδώ και χρόνια. Τα δικαιώματά τους τα υπερασπίζονται οι εργαζόμενοι με τους αγώνες και την αλληλεγγύη που δείχνουν μεταξύ τους.

Ανακοίνωση του ΣΥΒΧΑ (18/3/15) για τον αγώνα ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας, για τις συναντήσεις με υπουργούς που διαρκώς αναβάλλονται και για την απεργία στις 5 Απρίλη που ακόμα δεν έχει κηρυχτεί:

Ως Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής, συνεχίζοντας δυναμικά και αταλάντευτα τον δίκαιο και επίμονο αγώνα μας ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας, θα θέλαμε να αναφερθούμε σε κάποια σχετικά κι επίκαιρα ζητήματα.

Χθες, Τρίτη 17 Μάρτη, ως Σύλλογος επρόκειτο να έχουμε συνάντηση με τον υπουργό Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας και Τουρισμού, Γ. Σταθάκη. Ωστόσο, όπως μας ειπώθηκε, όταν τηλεφωνήσαμε μια μέρα πριν στο υπουργείο η συνάντηση δε θα μπορούσε να γίνει λόγω έκτακτης ανειλημμένης υποχρέωσης του υπουργού, ενώ μέχρι και τώρα δεν έχουν ορίσει νέα μέρα και ώρα. Η συνάντηση είχε αρχικά οριστεί για την Παρασκευή 13 Μάρτη, αλλά και πάλι είχε αναβληθεί λόγω έκτακτης ανειλημμένης υποχρέωσης του υπουργού. Να σημειώσουμε, επίσης, ότι από την πλευρά μας είχαμε ζητήσει να γίνει η συνάντηση αυτή για το ζήτημα της Κυριακάτικης αργίας ένα μήνα πριν [βλ. σχετική επιστολή]. Και παρά τις συνεχείς κρούσεις μας, στις οποίες τονίζαμε ότι «πλησιάζει η Κυριακή 5 Απρίλη», οπότε και σύμφωνα με τον εν ισχύι νόμο θα άνοιγαν και πάλι τα καταστήματα, διαρκώς καθυστερούσαν την συνάντηση. Τέλος, να σημειώσουμε ότι μια αντίστοιχη συνάντηση είχαμε ζητήσει και από το υπ. Εργασίας, η οποία επίσης ως σήμερα δεν έχει οριστεί να γίνει.

Στο διάστημα βέβαια αυτό ο Σταθάκης βρήκε το χρόνο (και δεν του προέκυψε καμιά έκτακτη υποχρέωση που θα τον εμπόδιζε να το κάνει) να συναντηθεί με την ΕΣΕΕ, μια από τις εργοδοτικές οργανώσεις του κλάδου του εμπορίου που πρωτοστατεί στην επίθεση στην Κυριακάτικη αργία. Στη συνάντηση αυτή ο υπουργός φέρεται να ζήτησε από τους εργοδότες «να καταθέσουν τις προτάσεις τους». Στη συνέχεια βέβαια, ενημερωθήκαμε ότι ο υπουργός έκανε λόγο για 5 Κυριακές με τα μαγαζιά ανοιχτά! Και μόλις εχθές τον είδαμε να κάνει λόγο και για 7 Κυριακές!!! Κι όλα αυτά, λίγες εβδομάδες μετά τις προγραμματικές δηλώσεις, κατά τις οποίες είχε κάνει λόγο «ξεκάθαρα» δήθεν για επαναφορά της Κυριακάτικης αργίας (βλ. video). Κάτι αντίστοιχο δήλωνε και ο Σκουρλέτης από το πόστο του στο υπ. Εργασίας. Για να μην αναφερθούμε σε ό,τι διακήρυσσε το κόμμα τους και τα στελέχη του, οι σημερινοί κυβερνώντες, προεκλογικά και όλη την προηγούμενη περίοδο κατά την οποία δίναμε πραγματικές (και όχι στα λόγια) μάχες για την προάσπιση της Κυριακάτικης αργίας… Και τώρα, κανείς από όλους αυτούς δε βγαίνει να πάρει θέση για την όλη αυτή εξέλιξη.

Για εμάς βέβαια καθίσταται ξεκάθαρο το τι παίζεται και στο που οφείλεται αυτή η κωλυσιεργία των υπευθύνων στο να συνομιλήσουν μαζί μας. Πόσο μάλλον στο …να νομοθετήσουν υπέρ της Κυριακάτικης αργίας! Η κυβέρνηση παίρνει ξεκάθαρη θέση δίπλα στα συμφέροντα των εργοδοτών μας. Όπως είχαμε σημειώσει σε πρόσφατο κείμενό μας, από την πλευρά μας ήταν εξ αρχής δεδομένο ότι τίποτε δεν επρόκειτο να μας χαριστεί ή να κερδηθεί μέσω κάποιου σωτήρα που θα έδινε τη μάχη για λογαριασμό μας ή που θα υποσχόταν να δικαιώσει τον αγώνα μας. Γι’ αυτό και στηριχτήκαμε αποκλειστικά στις δικές μας πλάτες και προσπαθήσαμε μαζί με τους συναδέλφους μας από όλο τον κλάδο του εμπορίου και από κάθε χώρο δουλειάς και από κοινού με τον κόσμο του αγώνα να οργανώσουμε τις αντιστάσεις μας. Γι’ αυτό και συνεχίζουμε και στο τώρα τους αγώνες μας!

Μπροστά μας έχουμε λοιπόν την Κυριακή 5 Απρίλη. Η Γενική Συνέλευση του Συλλόγου μας έχει ήδη κηρύξει απεργία στον κλάδο μας για την ημέρα εκείνη και, όπως κάναμε και όλες τις προηγούμενες φορές (χωρίς βέβαια να υπάρχει πάντοτε θετική ανταπόκριση), καλέσαμε μέσω ανοιχτής επιστολής την ΟΙΥΕ να κηρύξει έγκαιρα πανελλαδική απεργία για όλο τον κλάδο του εμπορίου, κάτι που, όπως και οι προαναφερόμενες συναντήσεις με τα υπουργεία, επίσης δεν έχει γίνει ως σήμερα. Κάτι που οφείλει να το κάνει άμεσα (ώστε να μπορέσει να προετοιμαστεί η σχετική απεργία), αν η ΟΙΥΕ εννοεί πράγματι όσα έγραψε τόσο για την Κυριακάτικη αργία όσο και συνολικά σε πρόσφατο υπόμνημά της προς το υπ. Εργασίας. Κάθε καθυστέρηση ως προς την κήρυξη απεργίας, πόσο μάλλον το ενδεχόμενο να μην το κάνει καν, θα την καταστήσουν και πάλι υπόλογη προς το εργατικό κίνημα.

Παράλληλα βέβαια, καλούμε όλα τα εργατικά σωματεία, τις συναδέλφισσες και τους συναδέλφους του κλάδου του εμπορίου αλλά και συνολικά όλο τον κόσμο της εργασίας και του αγώνα, να αναλογιστούμε τις ευθύνες που μας αντιστοιχούν, αλλά και τη δύναμη που έχουμε στα χέρια μας και στηριζόμενοι στις δικές μας πλάτες, στην από τα κάτω οργάνωσή μας και στην ταξική αλληλεγγύη να δυναμώσουμε τόσο τον αγώνα για την Κυριακάτικη αργία, όσο και το σύνολο των αγώνων μας για τα εργατικά μας συμφέροντα και δικαιώματα, τη ζωή και την αξιοπρέπειά μας.

Κουλτούρα, θρησκεία κι απλήρωτη εργασία
Εκδόσεις Ίνδικτος: Διαπλεκόμενοι εργοδότες, απλήρωτοι εργαζόμενοι

Η μακρόχρονη ιστορία των απλήρωτων εργαζόμενων των εκδόσεων Ίνδικτος σκιαγραφεί με εξαιρετικό τρόπο το θέατρο του παραλόγου που παίζεται στις πλάτες μας. Οι εκδόσεις Ίνδικτος λειτουργούν εδώ και χρόνια εκδίδοντας βιβλία κυρίως θεολογικά, αλλά και άλλων κλάδων (φιλοσοφίας, κοινωνιολογίας, τέχνης κ.λπ.) καθώς και λογοτεχνικά. Ο ιδιοκτήτης των εκδόσεων Μανώλης Βελιτζανίδης είναι κουμπάρος του πρώην υπουργού και βουλευτή του ΠΑΣΟΚ, Ανδρέα Λοβέρδου, ο οποίος το διάστημα που διατελούσε υπουργός Υγείας τον είχε διορίσει και σύμβουλό του. Ο κ. Βελιτζανίδης, λοιπόν, εφαρμόζει εδώ και χρόνια την πρακτική «δεν πληρώνω, δεν πληρώνω» τους εργαζομένους.

Πιο συγκεκριμένα από το 2009 άρχισαν να υπάρχουν καθυστερήσεις στις καταβολές των μισθών των δύο εργαζομένων του υποκαταστήματος της εταιρίας στη Θεσσαλονίκη, αλλά από τα μέσα του 2011 οι πληρωμές σταμάτησαν εντελώς. Ο επιχειρηματίας «δεν είχε» να πληρώσει τους εργαζόμενους, αλλά είχε λεφτά να τυπώνει πολυτελείς εκδόσεις στη Γερμανία. Οι εργαζόμενοι προσέφυγαν στην Επιθεώρηση Εργασίας αλλά στην τριμερή συνάντηση που ορίστηκε η επιχείρηση απαξίωσε να εμφανιστεί. Έτσι ξεκίνησαν επίσχεση εργασίας στις 8.12.2011, ενώ τα Χριστούγεννα δεν έλαβαν το σχετικό δώρο, κατέθεσαν μήνυση (καθώς η μη καταβολή του δώρου αποτελεί αυτόφωρο αδίκημα), αλλά ο κουμπάρος του υπουργού δεν ανευρέθη. Γι’ αυτό το αδίκημα και τη μη καταβολή των δεδουλευμένων ο εκδότης τελικά καταδικάστηκε στις 15.3.2013 σε ποινή φυλάκισης εννέα μηνών με αναστολή και πρόστιμο 5.000 € (απόφαση 12831/2013).

Εντωμεταξύ οι εργαζόμενοι κατέθεσαν αγωγή ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης (35550/2012, 12.12.2012), η οποία εκδικάστηκε στις 20.11.2013, ερήμην, καθώς η εργοδοσία δεν έκανε τον κόπο να εμφανιστεί ούτε καν στο δικαστήριο. Η απόφαση (26454/2013) δέχθηκε ότι η Ίνδικτος οφείλει συνολικά στη μία εργαζόμενη 44.746,22 € και στον άλλον εργαζόμενο 38.972,11 €, ενώ κηρύχθηκε προσωρινά εκτελεστή για το ποσό των 10.000 € για τον κάθε ενάγοντα.

Ο κ. Βελιτζανίδης, όμως, ενώ δεν έστειλε ούτε δικηγόρο στο πρωτόδικο δικαστήριο καταθέτει έφεση κατά της απόφασης στις 9.4.2014 (1438/2014). Οι εργαζόμενοι προσπαθούν να προβούν σε κατάσχεση οφειλών προς την εταιρία αλλά η προσπάθεια αποβαίνει άκαρπη. Στις 19.6.2014, όμως, υπογράφεται ιδιωτικό συμφωνητικό μεταξύ της εταιρίας και των εργαζομένων που προβλέπει ότι η μεν εταιρία θα αποσύρει την έφεση (πράγμα που έγινε στις 8.7.2014, οπότε η απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου κατέστη τελεσίδικη), ενώ οι εργαζόμενοι δέχονταν να λάβουν μόνο 16.715 € η πρώτη και 14.415 € ο δεύτερος (δηλ. οι μισθοί τους μέχρι την έναρξη της επίσχεσης και αποζημίωση έξι μηνών για τον καθένα). Τα ποσά αυτά ορίστηκε να καταβληθούν σε 24 δόσεις αρχίζοντας από τις 23.6.2014 και τελειώνοντας στις 28.4.2016.

Τη συνέχεια, νομίζουμε, μπορείτε να τη φανταστείτε. Η εταιρία δεν τήρησε τη συμφωνία κι έτσι έγιναν απαιτητά τα συνολικά ποσά που είχε επιδικάσει το δικαστήριο. Όμως οι προσπάθειες για κατάσχεση υπέρ τρίτων απέτυχαν και πάλι, ενώ από την άλλη τα ακίνητα της Ινδίκτου είναι βεβαρημένα με προσημειώσεις υποθηκών και κατασχέσεις, από τις οποίες προκύπτει ότι η εταιρία χρωστάει υπέρογκα ποσά σε Δημόσιο, ΙΚΑ και τράπεζες.

Αυτό σημαίνει ότι ο «κακόμοιρος» κ. Βελιτζανίδης δεν εκδίδει και δεν διακινεί πλέον βιβλία; Αμ δε! Εκδίδει και διακινεί κανονικά τα βιβλία του μέσω της εταιρίας «ΛΩΤΙΣ ΕΜΠΟΡΙΑ ΤΡΟΦΙΜΩΝ Ε.Π.Ε.» που είναι ιδίων συμφερόντων με την Ίνδικτο (ανήκει στη σύζυγο του εκδότη). Έτσι οι σειρές της κλασικής λογοτεχνίας, οι «ουράνιες» ψαλμωδίες από τα cd των μονών της Σιμωνόπετρας και της Ορμύλιας αλλά και οι έντυπες εκδόσεις τους καθώς επίσης και αυτές της Βατοπεδίου μπερδεύονται γλυκά με το μέλι θυμαρίσιο και τις βιολογικές μαρμελάδες της μονής Αγίας Σκέπης Σολάν (μετόχι της Σιμωνόπετρας στη Γαλλία). Γι’ αυτό και κανένα βιβλιοπωλείο ή αποθήκη δεν χρωστάει λεφτά στην ίδια την Ίνδικτο.

Μπροστά σ’ αυτή την εξόχως εξοργιστική κατάσταση απαιτούμε την άμεση πληρωμή όλου του ποσού που έχει επιδικαστεί στους συναδέλφους και ζητάμε από τις αρμόδιες υπηρεσίες και τη νέα κυβέρνηση να βρουν τον κατάλληλο τρόπο για να γίνει αυτό, αλλά και για να σταματήσουν οι εξυπνάκηδες και κολλητοί διαφόρων πολιτικών να κλέβουν τον ιδρώτα των εργαζομένων και να τη σκαπουλάρουν κι από πάνω.

Ακόμη καλούμε το αναγνωστικό κοινό αλλά και τους συγγραφείς που έχουν κατά καιρούς συνεργαστεί με τις εκδόσεις Ίνδικτος να διαμαρτυρηθούν και να καταδικάσουν τις πρακτικές της με όποιον τρόπο κρίνουν περισσότερο πρόσφορο.


Σωματείο Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου Ν. Θεσσαλονίκης

Νεότερες αναρτήσεις Παλαιότερες αναρτήσεις Αρχική σελίδα