Blogger Template by Blogcrowds.

Συνάδελφοι και συναδέλφισσες, το δικαίωμα του κόσμου της εργασίας στην ασφάλιση είναι μια κατάκτηση που δεν χαρίστηκε. Προήλθε από τους αγώνες και την πίεση που άσκησε το εργατικό κίνημα με σκληρούς αγώνες, απεργίες, εξεγέρσεις. Η σημερινή αντιασφαλιστική επίθεση έρχεται από παλιά. Ήδη από το ’50 το κράτος εκμεταλλεύεται τα χρήματα των ασφαλιστικών ταμείων, δηλαδή μεγάλο μέρος του κοινωνικού πλούτου που παρήγαγαν οι εργαζόμενοι. Μετέπειτα και πριν ουσιαστικά ισχύσει το δικαίωμα της καθολικότητας στην ασφάλιση, τη δεκαετία του ’80, εντείνεται η επίθεση και με τη συναίνεση της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας γίνεται η αρχή της διάλυσής της. Οι μορφές που έπαιρνε αυτή η διάλυση φαίνονταν είτε όταν αυξάνονταν οι εισφορές και μειώνονταν οι παροχές, είτε όταν παραχωρούνταν λιγότερα εργασιακά δικαιώματα, είτε όταν ακόμα διαφοροποιούνταν τα όποια κεκτημένα μέσα από τον κατακερματισμό των εργαζόμενων και στη συνέχεια τον διαχωρισμό τους σε παλιούς και νέους. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο σταδιακής υποχώρησης των εργαζόμενων, η απελπισία σπρώχνει τον κόσμο στην αγκαλιά της ιδιωτικής υγείας και ασφάλισης. Βασική επιδίωξη ενός συστήματος που καραδοκεί να περιέλθουν τα δημόσια αγαθά στον ιδιωτικό τομέα και το Θατσερικό σύστημα να επικρατήσει ως μοντέλο.

Σήμερα, εν μέσω βαθιάς κρίσης, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ διατείνεται ότι οι δημοσιονομικές ανάγκες επιβάλουν τις μεταρρυθμίσεις στο ασφαλιστικό, και ότι δεν θίγονται τα ασφαλιστικά δικαιώματα. Εμείς, αντιμετωπίζοντας το ζήτημα του ασφαλιστικού από την πλευρά των εργατικών συμφερόντων καταλαβαίνουμε ότι πρόκειται για μεγάλο ψέμα:

– Ο χωρισμός της σύνταξης σε εθνική και ανταποδοτική σημαίνει στην μεν πρώτη περίπτωση ότι πρόκειται για σύνταξη φιλοδώρημα, αλλά ακόμα και αυτό υπό προϋποθέσεις. Στη δε δεύτερη περίπτωση θα προκύπτει βάσει ασφαλιστικών εισφορών. Πράγμα που με χιλιάδες ανθρώπους χωρίς δουλειά και άλλους με επισφαλείς εργασιακές σχέσεις και αφεντικά που ολοένα εκβιάζουν για μαύρη εργασία τους νεοεισερχόμενους, μοιάζει με κοροϊδία! Επιπλέον με αυτό τον τρόπο μετατρέπουν ένα συλλογικό δικαίωμα σε ατομική υπόθεση. Έτσι κράτος και εργοδότες ξεμπερδεύουν με μηδαμινά ποσά, διώχνουν στην πραγματικότητα από πάνω τους το κόστος της ασφάλισης, οδηγώντας σε πολύ μικρές συντάξεις, σε εξαθλιωμένους συνταξιούχους. Ο μισθός θα προκύπτει από τον υπολογισμό των μισθών όλου του εργάσιμου βίου και όχι μόνο της τελευταίας πενταετίας, το ποσοστό αναπλήρωσης θα είναι μικρότερο με αποτέλεσμα και η ανταποδοτική και η συνολική σύνταξη να είναι πολύ μικρότερες από τα σημερινά δεδομένα.

– Γνωρίζουμε ότι ψηφίστηκαν το καλοκαίρι ολέθριες αυξήσεις των ορίων συνταξιοδότησης στα 67 έτη (ή 62 έτη για 40 χρόνια εργασίας), συνοδευόμενες από περικοπές σε συντάξεις επικουρικές, ΕΚΑΣ και εφάπαξ.

– Γνωρίζουμε ακόμα ότι η λεηλασία των ταμείων δεν προήλθε από εμάς, τους παραγωγούς του κοινωνικού πλούτου, αλλά συνδέεται με την ίδια τη λειτουργία του κράτους και του κεφαλαίου (τζογάρισμα των αποθεματικών, δομημένα ομόλογα, «κούρεμα» του PSI, αποπληρωμή του ΔΝΤ, εργοδοτική εισφοροδιαφυγή κ.α.). Και τώρα χρησιμοποιείται ως άλλοθι προκειμένου να γίνει αποδεκτή και επιβεβλημένη η ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση της κοινωνικής ασφάλισης.

Συνάδελφοι και συναδέλφισσες,το νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό που θα κατατεθεί, το επόμενο διάστημα, στη Βουλή προς ψήφιση θα αποτελέσει ταφόπλακα της κοινωνικής ασφάλισης. Ενάντια στη μοιρολατρία και το φόβο που θέλουν να μας επιβάλουν, καλούμαστε να δείξουμε έμπρακτα και συλλογικά την αγωνιστικότητά μας, να ενισχύσουμε το σωματείο μας, να ενισχύσουμε την από τα κάτω οργάνωσή μας στους χώρους δουλειάς. Να στηριχτούμε στις δικές μας δυνάμεις, κόντρα στη λογική της ανάθεσης. Να συναντηθούμε με συναδέλφους από άλλους κλάδους που πλήττονται και βλέπουν το ασφαλιστικό από ταξική σκοπιά και όχι συντεχνιακά.

Απέναντι στη λυσσαλέα επίθεση του συστήματος απαντάμε σύμφωνα με τις πραγματικές μας ανάγκες για να μπορέσουμε να επιβιώσουμε, να κρατηθούμε όρθιοι, να αλλάξουμε τους ταξικούς συσχετισμούς και να αντεπιτεθούμε, παίρνοντας πίσω αυτό που δικαιωματικά μας ανήκει, τον κλεμμένο κοινωνικό πλούτο.

• Να αποσυρθεί το νομοσχέδιο όλεθρος.

• Μόνιμη και σταθερή δουλειά με αξιοπρεπείς μισθούς, ασφάλιση, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους, εργαζόμενους και άνεργους, ντόπιους και μετανάστες.

• Μείωση ημερήσιου χρόνου εργασίας, αξιοπρεπή εργασιακά δικαιώματα, συλλογικές συμβάσεις, μείωση ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, μείωση χρόνων εργασίας, όχι να δουλεύουμε ως τα βαθιά γεράματα. 


ΟΛΟΙ και ΟΛΕΣ στην Πανεργατική ΑΠΕΡΓΙΑ στις 4/2
Συγκέντρωση στην Καμάρα στις 10.00πμ

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΥΠ/ΛΩΝ ΒΙΒΛΙΟΥ-ΧΑΡΤΟΥ ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ



0 Comments:

Post a Comment



Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση Αρχική σελίδα