Blogger Template by Blogcrowds.

126 χρόνια. Τόσο μας χωρίζει από τη πρωτομαγιά του 1886 όταν η τάξη μας, η τάξη που όλα τα παράγει - η τάξη των δημιουργών του κόσμου, έδωσε μια ακόμη μάχη στον αγώνα να περάσει η ανθρωπότητα από την προϊστορία στην ιστορία. 126 χρόνια μακριά, η εποχή βρωμούσε από τη δυσοσμία ενός συστήματος στις απαρχές του. Η νέα τάξη πραγμάτων της εποχής σήμαινε παιδική εργασία , ατελείωτα 14ωρα στην αλυσίδα παραγωγής, αμέτρητες παραγκουπόλεις για τους εργάτες, μηδενική υγεία και πρόνοια, εργατικά "ατυχήματα" στην ημερήσια διάταξη, καταστολή και δολοφονίες...

126 χρόνια μετά, η εποχή μας βρώμαει από ένα σύστημα σε κρίση και σε σήψη. Η νέα τάξη πραγμάτων της εποχής μας, προστάζει επιστροφή σε ένα μέλλον που θυμίζει άσχημα το μακρινό μας παρελθόν. Ανεργία, διάλυση των συμβάσεων, καταστροφή της κοινωνικής πρόνοιας, ρατσισμός και καταστολή.

Οι εργάτες και οι εργάτριες του Σικάγου πολεμήσανε για 8 ώρες εργασία, 8 ώρες ξεκούραση, 8 ώρες ενασχόληση με τα κοινά. Οι εργάτες και οι εργάτριες του Σικάγου των "πρωτόγονων" βιομηχανικών μηχανών και εργαλείων διεκδίκησαν και αγωνίστηκαν για δραστική μείωση του χρόνου εργασίας. Οι οπλισμένοι/ες εργάτες και εργάτριες του Σικάγου, απάντησαν στη βία της εποχής τους, με περιφρούρηση των απεργιών και των εργοστασίων τους, με τον μαζικό κοινωνικό αγώνα και το ασίγαστο πάθος για μια διαφορετική κοινωνία. Οι εργάτες και οι εργάτριες του Σικάγου, δημιουργήσανε κοινότητες αγώνα μέσα στους χώρους εργασίας -τα συνδικάτα- οπλίσανε τους εαυτούς τους απέναντι στην εργοδοσία και το κράτος, οργανωθήκανε και παλέψανε με ανυποχώρητες γενικές απεργίες, κόντρα στους απεργοσπάστες, τη κρατική και παρακρατική βία, ακόμη και τον θάνατο. 

126 χρόνια μετά, με τόσα άλματα στο τεχνολογικό επίπεδο, τι άραγε θα πρέπει να διεκδικήσουμε οι σύγχρονοι εργάτες και εργάτριες; Όταν τ' αφεντικά μας σήμερα προστάζουν τις πιο ευέλικτες μορφές εργασίας, τη δουλειά με το κομμάτι, με την ώρα, με ατομική ή και καθόλου σύμβαση πως θα υποστηρίξουμε τις ανάγκες μας, πως θα μιλήσουμε, κόντρα στον φόβο της ανεργίας, για δουλειά για όλους, με μείωση των ωρών εργασίας, με αξιοπρεπή μισθό που να μπορούμε να ζήσουμε από αυτόν; Με τι όπλα θα πολεμήσουμε τον ολοκληρωτισμό της εποχής μας; 126 χρόνια μετά, θα σταθούμε αντάξιοι της παράδοσης της τάξης μας; Μήπως θα σκύψουμε το κεφάλι σ' ένα αέναο παρόν υποδούλωσης ή θα χτίσουμε τις δικές μας μάχες, με απεργίες και καταλήψεις; Θα πολεμήσουμε μέχρι τέλους για εμάς και τα παιδιά μας;


υ.γ1. Για τη "δική μας" κοντινή πρωτομαγιά, έχουν ειπωθεί λίγα και ακόμη λιγότερα γνωρίζει ο κόσμος της πόλης μας. Γι' αυτό ,λοιπόν, για τις μέρες του 36 στη Θεσσαλονίκη παραθέτουμε ένα πολύ ενδιαφέρον ντοκυμαντέρ της ΕΡΤ με μαρτυρίες των πραγματικών πρωταγωνιστών της εργατικής εξέγερσης.






υγ2. Η Ταξική Αυτοοργάνωση συμμετέχει στην ανεξάρτητη ταξική συγκέντρωση και πορεία την 1 Μάη στις 10.30 στη Καμάρα.


Ταξική Αυτοοργάνωση Βιβλίου-Χάρτου

0 Comments:

Post a Comment



Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση Αρχική σελίδα